Sieci komputerowe

žGrupa kilku komputerów, połączonych ze sobą za pomocą dowolnego medium transmisyjnego w celu wymiany danych i współdzielenia zasobów sieciowych to sieć komputerowa.
Główne zalety sieci komputerowych;
žszybkość, oszczędność czasu i bezproblemowość w przenoszeniu danych, plików i programów z jednego komputera na inny (nawet znajdujący się w drugim końcu świata);możliwość korzystania ze wspólnych zasobów;
Główne wady sieci komputerowych;
žwysokie ceny urządzeń sieciowych i medium transmisyjnych;žzagrożenia związane z działaniem „sieciowych włamywaczy”, hakerów (np. usunięcie danych, uszkodzenie systemu);
žproblemy związane z tworzeniem i zarządzaniem sieci (np. zakłócenia, awarie, podłączanie wszystkich urządzeń i zasobów sieciowych kablami);
Urządzenia sieciowe;
žKarta sieciowa
žKoncentrator (Hub)
žPrzełącznik (Switch)
žRouter
žAccess Point
žWtórnik (Repeater)
žBridge
žkabel RJ45 (Skrętka)
žkabel koncentryczny
žświatłowód
žfale radiowe
Podział sieci komputerowych ze względu na topologię:

žszynowa (magistralowa)

žpierścieniowa
žgwiazdy
Internet-žjest logicznie połączony w jednorodną sieć adresową opartą na protokole IP (Internet Protocol); žumożliwia wymianę danych pomiędzy komputerami na całym świecie; nie posiada jednego, centralnego komputera zarządzającego całą siecią, lecz składa się z wieluset różnych sieci

KOMUNIKACJA I WYMIANA INFORMACJI W INTERNECIE

KOMUNIKACJA  W INTERNECIE

• e-mail
• czat
• komunikator
• grupa dyskusyjna 
• forum dyskusyjne
• web 2.0
• blog 
• FTP

TO CIEKAWE  :-) 

najstarszą formą komunikacji

internetowej jest E-MAIL

KILKA INFORMACJI NA TEMAT MOŻLIWOŚCI KOMUNIKOWANIA SIĘ W INTERNECIE

1)– rodzaj rozmowy między dwoma lub wieloma użytkownikami komputerów za pośrednictwem Internetu lub innej sieci komputerowej, polegającej na naprzemiennym przesyłaniu wiadomości tekstowych.

2)-program komputerowy pozwalający na przesyłanie natychmiastowych komunikatów pomiędzy dwoma lub większą liczbą komputerów, poprzez sieć komputerową, zazwyczaj Internet (dlatego komunikatory internetowe). Od poczty elektronicznej różni się tym, że oprócz samej wiadomości, przesyłane są także informacje o obecności użytkowników, co zwiększa znacznie szansę na prowadzenie bezpośredniej konwersacji.

3) – przeniesiona do struktury stron WWW forma grup dyskusyjnych, która służy do wymiany informacji i poglądów między osobami o podobnych zainteresowaniach przy użyciu przeglądarki internetowej.

4) – potoczne określenie serwisów internetowych, powstałych po 2001, w których działaniu podstawową rolę odgrywa treść generowana przez użytkowników danego serwisu.

PRZYKŁADOWE KOMUNIKATORY:

• GADU-GADU
• MESSENGER
• TLEN 
• SKYPE
• I WIELE INNYCH

CHMURA:Chmura likwiduje wszelkie ograniczenia sprzętowe oraz zapewnia dostęp do danych z dowolnego, podłączonego do internetu komputera lub urządzenia przenośnego. Zaimplementowanie tego rodzaju rozwiązań oznacza dla organizacji i przedsiębiorstw przerzucenie odpowiedzialności za szczegóły techniczne czy utrzymywanie infrastruktury na dostawcę.

ROZWIĄZYWANIE PROBLEMÓW

WYDAWANIE RESZTY

Problem wydawania reszty – zagadnienie z dziedziny algorytmiki, problem polegający na wybraniu z danego zbioru monet o określonych nominałach takiej konfiguracji, by wydać żądaną kwotę przy użyciu minimalnej liczby monet. Jego rozwiązania są wykorzystywane w automatach z napojami, bankomatach itd.

Rozwiązanie

Poniżej pokazano dwa popularne rozwiązania tego problemu dla wariantu problemu, w którym zakłada się dostępność dowolnej liczby monet każdego nominału: jedno przy pomocy algorytmu zachłannego, drugie z wykorzystaniem programowania dynamicznego.

Niech:

k – żądana kwota; według przykładu 13

n – największy element zbioru nominałów

X – liczba potrzebnych monet; początkowo 0

SCHEMAT  BLOKOWY

ALGORYTM ZACHŁANNY-Algorytm zachłanny jest poprawny dla tego problemu w większości stosowanych obecnie systemów monetarnych, jednak nie działa np. dla systemu (1, 4, 5) (kontrprzykładem jest kwota 8).

W tym przypadku, algorytm będzie wartość:

k – w każdym kroku pomniejszał o n

n – porównywał z wartością k, by stwierdzić, czy jest ona mniejsza lub równa

x – w każdym kroku zwiększał o 1

Algorytm odejmuje od zadanej kwoty największy spośród nominałów mniejszych i równych kwocie. Następnie, o ile kwota jest większa od zera, powtarza czynność. Liczba powtórzeń jest liczbą potrzebnych monet.

Wadą rozwiązania zachłannego jest brak możliwości wykorzystania w przypadku, gdy nominały mogą być tak dobrane, że nie zawsze znajdzie się nominał, przez który kwota dzieli się bez reszty. Przykładem jest sytuacja z życia codziennego: nominały w bankomatach to zwykle 20, 50, 100 i 200 zł. Algorytm zachłanny zastosowany przy takich nominałach dla kwoty 60 zł nie zadziałałby – w pierwszym kroku pomniejszyłby kwotę o 50 zł, pozostawiając 10 zł; tak mała kwota nie może być wydana przy użyciu w/w nominałów.

W bankomatach stosowany jest więc algorytm z wykorzystaniem programowania dynamicznego.

Algorytm zachłanny zapisany w C++:

// k – zadana kwota, x=0 – wynik
// N – zbiór nominałów (tablica o długości l) 
while (k > 0)                                // dopóki kwota większa od zera
{
    int n = 0;                               // n – maksymalny nominał mniejszy lub równy kwocie
    for (int i = 0; i < l; ++i)              // wśród wszystkich nominałów...
    {
        if ((N[i] <= k) && (N[i] > n))       // ...znajdź n
            n = N[i];
    }
    k -= n;                                  // pomniejsz kwotę o n
    ++x;                                     // zwiększ wynik o 1
}

Prawa autorskie

Dzieło to nic innego jak efekt pracy twórczej.

Umowa licencyjna jest umową formalno-prawną zawieraną pomiędzy firmą tworzącą programy, posiadającą prawa autorskie do oprogramowania a osobą fizyczną lub firmą, która używa tego oprogramowania.Optymalne wykorzystanie inwestycji w oprogramowanie wymagać będzie przeczytania i zaakceptowania umowy licencyjnej każdego programu używanego w instytucji. Poniżej przedstawione zostają najważniejsze typy licencji:

Licencja Freeware

Oprogramowanie darmowe, rozpowszechniane po kosztach nośnika danych. Oprogramowanie freeware może być objęte ochroną praw autorskich lub nie.

Licencja grupowa 

Określa, że zakupiony program może być użytkowany w sieci lub innym zestawie komputerów w ustalonej ilości, tzn. może być instalowany tylko na określonej maksymalnej liczbie stanowisk. 

Licencja jednostanowiskowa

To licencja uprawniająca użytkownika do zainstalowania nabytego oprogramowania tylko na jednym stanowisku komputerowym. Użytkownikowi nie wolno udostępniać takiego oprogramowania w sieci ani używać na więcej niż jednym komputerze w tym samym czasie. Zezwala natomiast na sporządzanie kopii zapasowej oprogramowania.

Licencja typu Linux

Rozwiązanie licencyjne odnoszone do systemu Linux, którego jądro jest upowszechniane według praw Licencji GPL. System Linux nie jest oprogramowaniem będącym własnością ogółu. Prawa autorskie do kodu Linuxa należą do różnych autorów kodu. 

Licencja Public Domain

Licencja dobroczynna czyniąca z oprogramowania własność ogółu, w myśl czego autor lub autorzy oprogramowania zrzekają się praw do upowszechniania oprogramowania na rzecz ogółu użytkowników.

Licencja Shareware

Rodzaj licencji oraz oprogramowanie rozpowszechniane na jej zasadach, która zezwala na bezpłatne korzystanie z oprogramowania przez okres próbny, co ma zachęcić użytkownika do zakupu oprogramowania. 

 Prawa autorskie

Do naruszenia prawa autorskiego dochodzi w sytuacji wykorzystywania cudzego utworu poza zakresem dozwolonego użytku i bez wymaganego zezwolenia. Z tytułu dokonanych naruszeń przepisy prawa przewidują dwa rodzaje sankcji: sankcje cywilne i sankcje karne.

Sankcje cywilne. W przypadku roszczenia o naprawienie szkody, uprawniony może domagać się, aby zostało ono dokonane w oparciu o regulacje ogólne wynikające z kodeksu cywilnego, zgodnie z którymi konieczne jest wykazanie zaistniałej szkody i jej wysokości, a zatem realnego uszczerbku w majątku uprawnionego, będącego wynikiem naruszenia praw autorskich.

Naruszenie praw autorskich prowadzić może także do odpowiedzialności karnej naruszyciela. Karalne jest tutaj naruszenie autorskich praw osobistych, polegające na przywłaszczeniu sobie autorstwa albo wprowadzenie w błąd co do autorstwa całości lub części cudzego utworu, albo artystycznego wykonania, czyli tzw. plagaiat, a także naruszenie autorskich praw majątkowych.